اخلاقی عرفانی

بسم الله الرحمن الرحیم

اخلاقی عرفانی

بسم الله الرحمن الرحیم

اخلاقی عرفانی
"اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن
صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ
فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ
وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً
حَتَّی تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا"
تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
بایگانی
نویسندگان

 

نظر اسلام درباره عزت نفس
- پست بودن دنیا در نظر انسان با عزت و عزیز بودن خود در جهان هستی: حضرت علی (ع) در این زمینه می فرماید: " من کرمت علیه نفسه هانت علیه الدنیا" کسی که دارای عزت و کرامت باشد دنیا در نظرش پست و لایق اهانت است. این امر حاصل نمی شود مگر او دنیا را بشناسد و بینش خود را مختص با حیات مادی صرف, نکند بلکه اساس خلقت و جایگاه دنیا را در صحنه گیتی بشناسد و پس از آن مقام عالی انسانیت را که می تواند کسب نماید را بفهمد.

2- عدم ارتکاب معصیت: یکی از پیامدهای عزت نفس در آدمی عدم انجام معصیت است. "من کرمت نفسه لا یهنها بالمعصیه". آن کس که بزرگی و کرامت نفس خود را باور دارد هرگز با پلیدی گناه, پست و موهونش نمی سازد. انسان اگر احساس شخصیت کرد, احساس عزت در او بود, اگر این احساس با معرفت قلبی و یقینی بودد, خود را از اطاعت خدا دور نمی کند و به سرپیچی از فمان خدا دست نمی زند. اصولاً یکی از علت های انجام گناه, احساس بی ارزشی, پوچی و ذلت نفس می باشد از زمینه های روانی گناه, تحقیر, حقارت و کوچکی نفس انسان است و انسان مکرم با شناخت شان خود, دست به گناه نمی زند.

حضرت علی (ع) در این مورد می فرماید: " من شرفت نفسه نزهها عن زله المطالب" کسانیکه شرافت نفسانی دارند دامن خود را به خواهش های پست آلوده نمی کنند.

3- خوار و موهن بودن شهوات نزد انسان های با کرامت: در نهج البلاغه علی (ع) می فرماید:

" من کرمت علیه نفسه هانت علیه شهوته" کسی که شخصیت و کرامت نفس داشته باشد یعنی نفسش برایش عزت و شرف داشته باشد, شهوات و میل های نفسانی در نظرش خوار و پست و کوچک است این بدان معنی نیست که انسان با عزت اصلاً شهوات نداشته باشد بلکه شهوات در تملک و کنترل او باید باشد و از شرعی به ارضای آنها بپردازد به عبارت دیگر میل ها در کف انسان اسیر باشند نه اینکه انسان اسیر و بندی آنها باشد.

امام هادی (ع) می فرماید: "من هانت علیه نفسه فلا تامن شره" بترس از آدمی که خودش برای خودش قیمت ندارد. آدمی که احساس شرافت و کرامت در خود نمی کند از شر او ایمن مباش (مطهری, 1367, ص 202).

4- انجام اعمال نیک: انسان با کرامت انجام اعمال نیک را بر خود واجب می داند: "الکریم مری مکارم افعاله دنیا علیه یقضیه". علی (ع) می فرماید: در نظر انسان شریف نیکوکاری و حسن عمل دینی است که بر ذمه او ست و خود را به اداء آن موظف می داند.

5- عدم تزلزل در برابر سختی ها: انسان با عزت از روح و نفس مطمئنه ای برخوردار است که مسایل و مشکلات نمی تواند آنها را دچار تزلزل و ناراحتی روحی و روانی گرداند و در اصطلاح روان شناسی آستانه تحمل آنها بالا است و با کوچکترین مشکل از جا در نمی روند و لذا حلم و سعه صدر در قبال مشکلات و بالا بردن آستانه تحمل در برابر مشکلات در سایه عزت نفس حاصل می شود

نظرات  (۱)

۰۴ شهریور ۹۳ ، ۱۹:۰۶ سید علی غضنفری
  باسلام
 وب خوبی دارید.لذت بردم.به من هم سر بزنید.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی